Jules / Juul

Het eerste weekend ten huize Jules / Juul ging vrij goed. Nog geen patiënten aan de deur gehad, maar wel een stel franstalige getuigen van Jehova. Franstalig! Getuigen van Jehova! Blij dat de vlinderman in de buurt was om hen af te wimpelen. Maar dat bleek ook niet zo eenvoudig. In het nederlands ben ik daar vrij goed in, maar ik krijg van frans in het algemeen al een mentale blokkade, laat staan van franse bijbelverzen.

Ook Jules / Juul (ik zal zaterdag aan het baasje vragen wat de juiste schrijfwijze is) is over het algemeen een lieve hond. We zijn in het park zonder problemen een aantal honden gepasseerd, maar vanmorgen ging dat twee keer even mis. Ik heb hem nog kunnen tegenhouden, maar met veel getrek en geroep. En geschuif, want mijn mooie vintage bottekes hebben weinig grip op parkpaadjes. Dus in het vervolg andere schoenen aandoen...

Nu we tijdelijk weer eens tv kunnen kijken, kijken we naar de zotste dingen eerst. Gisteren zagen we in de 'hondenfluisteraar' (hoe toepasselijk) hoe Guido Belcanto op zoek ging naar een hond die hield van de blues en hoe een winkelmadam moest leren dat haar chihuahua's géén baby's waren en moest stoppen met hen elke dag kipfilet met rijst voor te schotelen. Verder zagen we op welke manier Brutus van zijn 'auto-angst' afkwam. Tja. Het was leuk voor deze ene keer. Maar toch niet voor herhaling vatbaar.

In het kooklabo heeft Britt ondertussen maar liefst 2 recepten voor ossobuco gezet, dus gaan kijken en koken maar!


Nip