Vandaag college en lezing gehad rond Hegel en zijn visie op terreur, die behoorlijk beïnvloed is geweest door de Franse Revolutie. Gisteren hebben we nog een twee uur durende documentaire gezien over de Franse Revolutie, om Hegel zo beter te kunnen begrijpen. Al blijft dat een moeilijke opdracht...We hebben wat gelezen uit de Phänomenologie des Geistes, en we moesten een blogbijdrage schrijven aan de hand van één van de gelezen citaten. Het klinkt hard wanneer er gezegd wordt dat terreur een noodzakelijke fase is van de Geest, maar terreur is tenslotte niet irrationeel (volgens mij), wat mensen vandaag de dag ook mogen geloven. Het lijkt me dat mensen niet willen horen of overwegen dat terreur/terrorisme op bepaalde momenten ook nuttig kan zijn. Dat terreur/terrorisme geen product is van een zieke geest, maar redelijk is. In een bepaald opzicht dan toch. Filosofen koppelen terreur (of in ieder geval de analyse ervan) los van moraliteit. Misschien is dat de enige manier om er iets meer over te kunnen zeggen.
Hoe dan ook, het is niet echt de bedoeling dat dit blog ook een filosofieblog wordt...
Daarnet papa nog even aan de lijn gehad. Hij klonk nog slaperig van de verdoving, maar alles leek in orde. Hij had wel zin in wat eten, maar dat zit er vanavond niet meer in. Blijkbaar doet hij mee aan een experiment over flebitis. Hij krijgt zowel het bekende spuitje, als een pilletje. Eén van de twee is een placebo. Morgen ga ik even langs en dan hoor ik wel wat meer.
Nip
donderdag 21 februari 2008
Hegel & papa
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Miss Jackie Tee & Me
2 opmerkingen:
Bij het begin van het blog-lezen had ik al zoiets van 'hoe, waar is Nip gebleven?', maar ik begrijp je wel. Waar het hart van vol is... Ik sta naast je zij, lief, nem!
Ik weet niet of terreur in de tijd van Hegel al bestond. De Franse Revolutie is volgens mij geen terreurdaad geweest, maar een revolutie. Een opstand. Het streven naar een andere maatschappij-ordening, een ander gezag, opkomen tegen de heersende macht.
Als de term 'terreur' in die tijd al gebruikt werd, heeft hij heden ten dage een andere betekenis.
Bepaalde hedendaagse terreurdaden hebben wel dezelfde doelstellingen op het oog. Ik denk hierbij aan de CCC in de jaren tachtig. Dergelijke terreur kan men dan eventueel als niet verwerpelijk beschouwen, omdat verzet tegen het heersend gezag alleen maar vervelend is voor het heersend gezag en zij die het genot ervan hebben. De CCC bijvoorbeeld had niet tot doel menselijke slachtoffers te maken.
Bepaalde huidige vormen van terreur, voornamelijk islam-terrorisme, zijn echter juist wel gericht op het doden van mensen. Wraak en haat vormen de basis ervan. Niet het streven naar een betere wereld, een andere maatschappij-ordening (tenzij de alleenheerschappij van die ene 'god'), noch het streven naar een ander gezag of emancipatie van achtergestelde groepen in de maatschappij.
Dergelijke terreur kan niet anders dan verwerpelijk zijn, want exclusief gericht op het doden van mensen en bovendien doelloos.
Wat gebeurt er als een placebo blijkt te werken? Commercialiseert men die dan? Ik denk aan pilletjes water met suiker tegen flebitis?
Een reactie posten