stresskip

Leonieke vroeg waar het theewinkeltje zit waar ik mijn sterremix haal. De straat heet Lange Klarenstraat. De naam van de winkel ken ik niet, maar het is naast het copycenter op de hoek van de Lange Nieuwstraat (waar tram 11 rijdt). Er is daar een halte. Vanaf de Meir uitgelegd: je gaat de zijstraat in naast de Pumawinkel. Dat is de Lange Klarenstraat.

Nog 208 dagen voor het huwelijk. Ik zit al een tijdje op een forum waar koppels elkaar vragen kunnen stellen en ideeën kunnen uitwisselen. (in praktijk is het meestal de vrouwelijke helft van het koppel dat zich daarmee bezighoudt, maar soit). Nu duiken er geregeld topics op over nachtmerries: meisjes die dus regelmatig dromen dat er iets helemaal fout gaat. Verkeerde jurk besteld, verkeerde kleur jurk gekregen, het eten is niet goed, enzovoort. Ik moet zeggen dat mijn eerste gedachte bij het lezen van dit topic was: 'stelletje stresskippen'. Maar nu, zelf ongveer 3 van die nachtmerries verder, denk ik dat het er misschien gewoon bijhoort. De droom die ik vannacht had, slaat echter wel alles. Hier komt ie:

Ik stond met mijn verloofde op een markt. Mijn verloofde was niet Frans, maar een klein dik kereltje met een bril. Zijn naam kende ik niet, maar ik wist wel dat hij stijver was dan een strijkplank en conservatiever dan de paus. (voor diegenen die bekend zijn met Pride and Prejudice: een soort van Mr. Collins type)

Hij liep naar een kraam met allerlei stoffen. De man die daar stond was blijkbaar zijn beste vriend. Mijn verloofde zei dat hij ging trouwen en stelde me voor. Verder zei hij tegen zijn vriend dat hij me wel geregeld zou zien, omdat hij ervan uitging dat ik de kleren voor de kinderen zelf wel zou naaien (ehh, kinderen, naaien?) Vervolgens kocht hij van zijn vriend ook meteen een trouwjurk voor mij. Een soort lang t-shirt, bezaaid met glitters.

Er kwamen nog wat vrienden aan met een cadeau: origami-diertjes. Ondertussen liepen mijn schoonouders ook mee over de markt. Ze zagen er allesbehalve blij uit Mijn verloofde was ondertussen aan het praten over de trouwfoto's. Die zouden blijkbaar getrokken worden op een zeilbootje. Hij zei tegen mij dat er wel een witte achtergrond zou zijn, zodat mijn vestje goed te zien zou zijn. (ik had op dat moment in de droom een jeans en een groen vest aan). Eidelijk zei ik iets: 'En mijn jurk dan?!'. Ondertussen waren we al bij de zaal aangekomen. Mijn verloofde zei dat ik nu helemaal geen tijd meer had om mijn jurk aan te doen, maar dat het zo ook wel goed was. Ik raakte nu wel echt in paniek, ook omdat er geen weg terug was.

We liepen de zaal in. Het leek wel op een koffietafel bij een begrafenis. Hier en daar zat iemand somber aan een tafel. Plots zag ik mama (ook in jeans) en ik zei haar dat ik mijn eigen jurk niet mocht aandoen (ik had het daar dus over de jurk die ik heb gekozen voor de echte trouw). Ondertussen kreeg ik het idee om in de zomer een ander feest te geven en daar mijn jurk aan te doen. Ondertussen riep mama een vriendin van mij om ervoor te zorgen dat ik nu tenminste de glitterende t-shirtjurk kon aandoen, want ze vond niet dat ik in jeans kon blijven op het feest. Terwijl mama een plek zocht waar ik me kon omkleden, sloopte ze de halve zaal...en toen werd ik - gelukkig - wakker.

Behoorlijk stresskipgehalte, niet?


Nip