Ghana en Wijvenboekskes

Gisteren was er een afscheidsfeestje van mijn beste vriend David, die samen met 2 klasgenoten voor 3 maanden naar Ghana vertrekt voor een schoolproject. Zij doen een lerarenopleiding aan de Hogeschool van Antwerpen en hun project heet 'It makes a difference'. Ze gaan dus 3 maanden naar een schooltje in Ghana en hopen daar iets te betekenen voor de leraren en leerlingen ginder, en natuurlijk zelf veel te leren (met 'leerkrachten leren van elkaar te leren' als motto).



Soit, het was allemaal te doen in café ilé afrik, alwaar ze u een bangelijke mojito kunnen serveren. Wij kwamen iets later binnen (de voorstelling van het project hadden we eerder al gezien), maar waren op tijd voor de veiling (om geld in te zamelen voor materiaal, want dat is in Ghana niet erg overvloedig aanwezig). Ik (lees: Frans) heb stevig geboden voor een bundeltje van Davids kitchen secrets, want voor de lerarenopleiding heeft David met veel succes een koksopleiding afgerond.



Daarna barstte het feest los (met heerlijk foute en oorverdovende muziek). Ik kwam daar nog veel mensen tegen die ik kende van vroegere gezamelijk georganiseerde verjaardagsfeestjes (David en ik verjaren in dezelfde maand). En het was dus zeer geslaagd.



Eens in Ghana zullen de drie avonturiers proberen elk een blog bij te houden. In het dorp waar zij zullen zitten is geen internet, maar enkele dorpen verder wel, dus we gaan ervan uit dat op de volgende webadresjes af en toe wat leuke bijdragen te vinden zijn:

http://davidnowak.waarbenjij.nu/
http://sahaar.waarbenjij.nu/
http://annecu.waarbenjij.nu/


En wie zijn neus af en toe buiten steekt, kan al eens iets beleven. Ik ontmoette gisterenavond dus mijn eigenste look-a-like: Joke. Al zeker 1 iemand vergiste zich door te denken dat Joke mij was, en op een andere avond had iemand al tegen Joke gezegd dat ik op haar leek. Vandaar dat we daar dus een foto van moesten hebben:



En nu Frans op zijn blog open en bloot gezet heeft dat ik hier wijvenboekskes aan het lezen ben: awel ja. Ik beken (met enige schaamte). Ik lees af en toe zo'n boekske, omwille van de interessante artikels (waar hebben we dat nog gehoord?). Bijvoorbeeld dat artikel waarin stond dat ik met mijn haar- en oogkleur ver weg moet blijven van gele en oranje oogschaduw. Wie bovenstaande foto's van naderbij bekijkt, zal zien dat ik die eigenste regel gisterenavond dus ferm aan mijn vintage laars heb gelapt. (maar toen had ik dat artikel nog niet gezien, he!) Tenzij jullie nu zeggen dat het echt niet staat, doe ik alsof ik dat bewuste artikel nooit gelezen heb, want ik vond het wel leuk. En anders heb ik hier een geel-oranje oogschaduw met glitters in de aanbieding...

In tegenstelling tot de algemene opinie staan die boekskes niet bol van zulke wijvenpraat. Er stond bijvoorbeeld een link in naar een bijzonder mooie site, namelijk: 1001 liefdes. Alwaar uw mooiste liefdesbrief schittert als een ster aan de hemel (letterlijk, ga maar kijken). De mooiste brieven maken kans op publicatie. Ga dus op zoek in de sterrenhemel naar mijn gedicht en laat een commentaartje achter. Dat zou ik enorm appreciëren.

En dan ga ik nu verder genieten van het zonneke dat door de ramen schijnt. En de badkamer poetsen.


Nip