[wijvenweek] Biologische wat?

Nichtje Silke

Het onderwerp van vandaag: kinderen...tja. Ik wil er geen. Mijn Lief ook niet, gelukkig. Ik heb niet echt iets met kinderen. Niet dat ik kinderen niet leuk vind, af en toe. Maar toch niet voor mij. Ik heb, tot verdriet van mijn moeder en de moeder van mijn Lief, nog geen biologische klok gehoord. Ook niet heel zachtjes tikkend... Mijn beste vriendin heeft wel een biologische klok en is bij wijze van spreken al sokjes aan het breien. Ik denk dat ik defect ben.

En moest die klok ooit toch boven water komen, waar de moeders op hopen, dan heb ik mijn Lief gevraagd om mij om te praten. Hij zou bijvoorbeeld kunnen zeggen:

- dat zwanger zijn helemaal niet geweldig is (negen maanden misselijk, dikker worden, moe zijn,...)
- dat een bevalling helemaal niet zo magisch is (veel pijn, bloed en eventuele complicaties)
- dat elke dag luiers verversen ook geen pretje is
- dat je geen oog meer dicht doet
- dat je bengel(s) op onmenselijke uren klaarwakker is (zijn)
- dat jengelende kinderen niet bevorderlijk zijn voor mijn humeur
- dat je doodmoe wordt van kinderen
- dat je geen tijd meer hebt voor luieren
- dat baby's best wel saai kunnen zijn
- dat kinderen betweters zijn
- dat je je constant zorgen maakt
- dat kinderen veel kosten
- dat ze gaan puberen
- enzovoort!

Maar wat eigenlijk de beste reden is van allemaal: wat voor wereld is dit nog om kinderen op te zetten? Je kan ermee lachen, maar ik meen het serieus. Oorlogen, terreur, ziektes, vreemde klimaatveranderingen, stijgende zeespiegels, afbrokkelende ijsmassa's, gaten in ozonlagen, Paris Hilton...

Laat dus maar zitten, die kinderen. Ik ben al tevreden met de rol van Tante Nip

Tante Nip & Sander