Jackie heeft al haar pilletjes zonder problemen naar binnen gewerkt. Gewoonlijk krijgt ze alleen droge brokjes, maar de pilletjes gingen in blikvoer, wat Jackie normaalgezien in recordtempo opschrokt (ze krijgt 1 bakje per weekend, een delicatesse dus). Ze heeft dus waarschijnlijk niets gemerkt van de pilletjes in haar eten. Ze is verder weer helemaal de oude, springt en loopt weer door het huis. Ze heeft ook niet overdreven veel aan haar wondje gelikt, dus dat zal dan wel snel verdwijnen. Verder is ze erg lief: ik kan geen minuutje op de bank zitten, of ze ligt al op mijn schoot.
Vanavond is het weer Gastrij Podium, met Teun Deerts. Ik ga zeker mee deze keer, want Teun trok mijn aandacht vanaf het eerste moment dat hij op de Muzeval op het podium verscheen (nog niet zo héél lang geleden). Zijn poëzie is geweldig mooi, en hij kan daarbij nog eens erg goed voordragen. Deze troeven zorgden er dus voor dat hij nu dus gastdichter wordt op het Gastvrij Podium én op de Muzeval op 12 juni. Voor diegenen die al een tijdje eens willen komen, of twijfelen of de deze keer wel zouden komen: doen, je zal er geen spijt van hebben. Tot zover het reclameblok!
Ondertussen heb ik zelf ook weer wat geschreven. Ik post mijn gedichten eigenlijk bijna nooit hier, maar bij deze:
ik weet niet meer
wat waarheid is
jou voelen
raakt in mij
een onbestemd
gemis
de maan waant zich
een zilvervis
nachtlicht
strekt zich uit
dit moment smaakt
naar eeuwigheid
onze kussen
naar rood fruit
Nip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten