Door mijn blogbijdrage gisteren heb ik een idee gekregen, waarvan ik niet weet of het gaat aanslaan, maar als ik het niet probeer zal ik het nooit weten...
Dus: ik wil hier op mijn blog een soort van Socratisch Gesprek beginnen, over de toestand en toekomst van de aarde. Het is niet de bedoeling dat we op het einde een oplossing hebben, we zijn tenslotte geen wetenschappers of deskundigen. Het is de bedoeling dat we onze eigen opvattingen onderzoeken, toetsen aan die van anderen, argumenten leren formuleren, enzovoort. Het is ook niet de bedoeling dat er op het einde iemand gelijk zal hebben. Het zou gewoon interessant zijn om eens samen dit onderwerp te analyseren, zonder bijbedoelingen.
Hoe gaan we te werk?
Ik heb op mijn vorig blogbericht al reacties gekregen. Ik zal daar stukken van overnemen en er mijn eigen commentaar op leveren. Daar kunnen jullie dan weer op reageren, enzovoort. Als je een hele lange commentaar hebt geschreven, en denkt dat het niet in het commentaarvakje past, mag je ze ook naar mij mailen en post ik ze gewoon volledig: nip_luyben[at]yahoo.com
Je mag commentaar geven op anderen, je mag een heel nieuw aspect aansnijden, je mag vragen stellen, bedenkingen maken en je mag vooral niet bang zijn om "domme" dingen te zeggen. In dit gesprek bestaan er geen "domme" uitspraken!
Blogberichten die vallen binnen dit Socratisch Gesprek zal ik inleiden met de volgende afbeelding:
Straks of morgen zal het eerste bericht gepost worden.
Vragen en/of enthousiaste reacties kan je hier kwijt!
Nip
zondag 8 juni 2008
Idee?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Miss Jackie Tee & Me
8 opmerkingen:
Als tip (uiteraard ingegeven door mijn albekende onwetendheid) misschien het volgende: kan je eens in menselijke taal onder woorden brengen wat juist een Socratisch Gesprek inhoudt? Voor jullie filosofen zal dat waarschijnlijk net zo verstaanbaar zijn als dat voor mij een zon te heet is om effie vast te houden in een onbeschermde hand...
Ik heb wel een vermoeden van de juiste betekenis, maar wil mijn interpretatie hier niet op gooien, stel je voor dat ik iemand het verkeerde inlepel...
Ahem, laat maar, ik ga wel eens op de link klikken die je meegeleverd hebt :p
Wat dit onderwerp betreft: kijk eens naar volgende filmpje op Youtube.
http://nl.youtube.com/watch?v=42E2fAWM6rA
ik wil me niet meten met Socrates maar wel even onder zijn boom op Kos zitten mijmeren ...
de boom waaronder hij onderwees staat er nog steeds, heeft de tand des tijds redelijk goed doorstaan en is nu een toeristische attractie, weliswaar deftig ondersteund.
Ik vraag me soms wel af of ze in Griekenland ook zure regen hebben behalve bosbranden en aardbevingen.
Over onze aarde maak ik me overigens niet TE veel zorgen. Net zoals de mens heeft ze de wonderlijke gave zichzelf te herstellen, al maken wij dat in een tijdspanne van enkele honderden jaren zelf niet mee natuurlijk. Hier is langere tijd voor nodig. En toch ..geloof ik in de kracht van de natuur om zich aan te passen, telkens en telkens weer ...
Wat wij in vijftig jaar kapot gemaakt hebben kan toch geen serieuze invloed hebben op een aarde die al miljarden jaren bestaat?
wie nu?
De Aardse groene longen, het offer op het altaar van de redabiliteit.
Verdeel en heers, ook nu nog is deze leuze brandend actueel. Terwijl het grote geld almaar meer internationaliseert, globaliseert en mondialiseert zien we na de hoopgevende eenwordingsprocessen der volkeren (bvb het Europese project) en de bijhorende vrede opnieuw op verschillende plaatsen afscheidingsbewegingen en conflicten opflakkeren.
Zou het kunnen dat separatistische en meestal extremistische bewegingen al dan niet rechtstreeks steun krijgen vanuit de grote financiële groepen en investeringsholdings? Deze steun brengt nadien immers het veelvoud op.
Nu zien we dat deze investeerders vooral bezig zijn hun geld te beleggen in de nieuwe industrieën in het verre oosten.
Een wereldbevolking bestaande uit een grote groep zeer armen die de
consumptiegoederen voor een groeiende groep minder gegoeden aanmaakt komt een zeer kleine groep van onvoorstelbare rijke mensen maar al te goed uit(de toplui van deze
financiële groepen).
Om hun rijkdom en macht te vergroten is het dus zaak dat ze de groep van minder gegoeden (de consumenten van goedkope artikelen) zoveel mogelijk doet aangroeien.
Daarvoor moeten ze strategieën opzetten waardoor de levensstandaard van de middenklasse in de beter gegoede delen van de wereld naar beneden valt.
Via allerhande manipulatie en lobbying bij de beleidsmakers in die delen van
de wereld kunnen ze zo hun slag thuis halen (in Brussel bvb zijn er z'on 15000 gekende lobbyisten werkzaam) door oa verdeeldheid te zaaien.
Vanuit hun standpunt bekeken is het de ideale manier om iedereen die producten te doen kopen die gemaakt werden in de fabrieken waarin zij investeerden en waaraan zij dus hun inkomsten te danken hebben.
Hoe leggen ze dat nu bvb in West Europa en meer bepaald in België aan boord.
De jongste tijd worden we steeds meer geconfronteerd met het begrip staatshervorming maar in feite gaat het over een sociale staatsontmanteling.
Bewust gebruikt men in dat opzicht sympathiek klinkende termen zoals onafhankelijkheid en zelfbestuur terwijl het eigenlijk neerkomt op de vernietiging van België en meteen ook van de welvaartstaat zoals we die tot nu toe kenden.
Velen zijn door de onophoudelijke propaganda die gevoerd wordt de mening toegedaan dat een onafhankelijk Vlaanderen inderdaad ook een verbetering voor Vlaanderen zou kunnen meebrengen.
Die verbetering zou er in de eerste plaats komen door een forse kapitaalsinjectie in de Vlaamse economie , het geld dat men daarvoor nodig zou hebben is dan immers ruim voorhanden doordat er in een onafhankelijk Vlaanderen geen sprake meer zou zijn van de fameuze geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië.
Op het eerste zicht lijkt alles te kloppen als een bus maar voor wie tweemaal nadenkt komen algauw de nadelen en zelfs de totale rampspoed naar voor die een splitsing van België met zich mee zal brengen.
Met de regelmaat van de klok verschijnen er in de media verhalen van goedkope Oost-Europese arbeidskrachten die hier de jobs van de lokale bevolking komen inpikken.
Ook zien we dikwijls bedrijven van hieruit vertrekken naar deze lage-loon landen.
Door de vele beslommeringen die zo’n délokalisatie met zich meebrengt laten gelukkig niet alle bedrijven zich tot een dergelijke verhuis verleiden.
Geheel anders zal de situatie zijn wanneer men erin slaagt om België op te splitsen in twee delen of van zodra men zelfs maar de sociale zekerheid opsplitst.
Wallonië zal er van dan af helemaal alleen voorstaan en zal niet meer over de middelen beschikken om een sociaal zekerheidsstelsel te financieren voor hun werklozen , ouderen en zieken.
Deze nieuwe zelfgecreëerde straatarme buur zal zich bovendien genoodzaakt zien om vele mensen die nu nog in staatsverband tewerkgesteld zijn op straat te zetten door gebrek aan financiële middelen.
Om brood op de plank te krijgen voor zichzelf en hun familie zal dit immens leger werklozen nu verplicht zijn om tegen elke prijs werk te vinden.
Omdat de zware Waalse industrie (waardoor België en in het bijzonder Vlaanderen zich tijdens de moeilijke crisisjaren recht kon houden) op sterven na dood is zullen deze hopelozen zich massaal op het welvarende Vlaanderen richten.
De Vlaamse industrie zal door zo’n groot en plots aanbod van werkwilligen aan lage loontjes rap hun keuze gemaakt hebben.
Door de wet van vraag en aanbod en door onderlinge concurrentie gedreven zal zij niet anders kunnen dan deze sterk gemotiveerde werkzoekenden tewerk te stellen aan absolute minimumlonen.
De desastreuze gevolgen zullen niet lang op zich laten wachten. Wie nu in Vlaanderen zijn job zal willen behouden zal bereid moeten zijn om ook aan deze voorwaarden te werken.
Resultaat : Lagere lonen , verslechterende arbeidsvoorwaarden vermindering van levensstandaard en koopkracht en dus een ramp voor de middenstand en kmo’s.
Daaruit zal onvermijdelijk volgen een vermindering van belastingsinkomsten
voor de staat , waardoor ook hier in Vlaanderen de goede sociale voorzieningen (kinderbijslag,pensioenen,ziekteverzekering, enz…)voorgoed tot het verleden zullen behoren.
Welvaart voor Vlaanderen door een onafhankelijk Vlaanderen , de slogan van de Vlaams nationalistische separatisten zal binnen de kortste keren tot een echte nachtmerrie verworden. Welvaart zal slechts nog een vage herinnering uit de goeie oude tijd zijn.
Maar onze industrie zal er dan toch wel bij varen zullen sommigen opperen.
Helaas ook hier zal dit geenszins het geval zijn want alhoewel de lonen zullen dalen zullen ze toch niet dalen tot op het niveau van de nieuw opgekomen industrielanden.
Onze lonen zullen bevriezen op het niveau van de bestaands en loon minima die hier hoe dan ook nog altijd hoger zullen zijn dan die in de ex-Oostbloklanden en het verre oosten.
We zullen dus Armer geworden zijn maar nog net niet straatarm en daardoor zullen we willens- nillens gedwongen worden enkel nog de goedkoopste goederen aan te kopen.
In realiteit wil dat zeggen dat er enkel nog die goederen die geproduceerd werden in die lage-loon landen.
Bedenk wel dat dit enkel maar mogelijk is dank zij de aan slavenarbeid grenzende condities waaronder deze mensen moeten werken.
En daartegenover zal zelfs onze industrie het loodje moeten leggen.
In Wallonië zal intussen de toestand zo mogelijk nog schrijnender geworden zijn.
De armlastige Waalse regering zal het aan zichzelf en zijn bevolking verplicht zijn om op zijn beurt tegen elke prijs werk te creëren en zal dat enkel kunnen doen door “vreemd” kapitaal aan te trekken voor nieuw op te richten activiteiten in wat we tot nu toe als de groene long van België kunnen beschouwen.
Niet meer geremd door enige Belgische wetgeving zal Wallonië zich als het ware automatisch gedwongen zien om aan investeerders de soepelste Europese bedrijfs,milieu en lonen ethiek aan te bieden
In dit geval zijn dit de loon en arbeidsvoorwaarden van de nieuw aangesloten Oost-Europese lidstaten. . Naast de menselijke tol die dit zal kosten verliezen we zo tenslotte ook de laatste echte wouden die België rijk is. Wat we de Brazilianen kwalijk nemen i.v.m hun regenwouden hebben we immers in Vlaanderen al lang voor hen gedaan. Nu zal en moet ook het Waalse groen er aan geloven. Aan deze voorwaarden zullen de investeerders over elkaar heen vallen.
Men hoeft er geen moment over te twijfelen dat deze investeerders in de eerste plaats uit Vlaanderen zullen komen.
Immers ,wie er tot nu toe tegen opzag om zijn bedrijf te verhuizen zal nu met een soort van tweede Roemenië op 30 km van zijn achterdeur geen seconde twijfelen.
Kortom een neerwaartse spiraal die eenmaal als ze een feit is nog moeilijk zal om te keren zijn.
Indien iedereen zomaar kritiekloos blijft meelopen in dit verdeel en heers beleid zal de prijs die we daar met z’n allen(kleine industrieelen,zelfstandigen,kmo's,loontrekkenden,hulpbehoevenende en vrije beroepen) voor zullen moeten betalen zeer hoog zijn.
De eerste tekenen zijn reeds zichtbaar,moordende concurrentie voor de bedrijven,loonmatigingen,kafkaiaanse administratie,afbouw van de
pensioenen,toenemende werkdruk etc...
De welvaart die we tot voor kort kenden zal enkel nog iets zijn waar we met heimwee en weemoed aan zullen terugdenken.
Eenmaal ze erin slagen om België te verdelen (die aan de wieg stond van de EU) lijkt het me een koud kunstje om Europa ook op dezelfde wijze te verdelen.
Al hun gelobby heeft overigens ook daar al de eerste resultaten opgeleverd als je ziet dat het Eurobudget (en dus de werkingskosten voor een welvarende unie) eerder de neiging heeft om in te krimpen ipv te stijgen in de door de bevolking ongevraagde en oncontroleerbare expansie.
Voor mij lijken het allemaal tekenen aan de wand die geen toeval meer kunnen zijn want telkens is het aanschuiven aan de kassa voor dezelfde geniale superstrategen.
Het lijkt me zeer moeilijk om de zaken nog op een ander wijze te zien als je eenmaal begonnen bent om het grotere plaatje te aanschouwen in de globaliserende wereld waarin we leven.
@ Branco: Mag ik je nogmaals quoten? Please? En dan gaan we hier verder met het Socratisch Gesprek over Moeder Aarde op macroniveau of zo :)
Dag Frans,
Toen ik de oproep op je blog zag ben ik hier meteen ook even mijn zegje komen doen, vanzelfsprekend mag je me quoten - hoe meer hoe liever zou ik zeggen.
Omdat we het hier over de filosofische boeg zouden gooien leek mijn bijdrage hier helemaal op zijn plaats. Wat hier echter op microniveau gebeurt is maar een onderdeel van een groter geheel. Wat hier gebeurt heeft als doel de regio luxemburg te "verarmen". Om ons niet langer de keuze te laten tussen een frietpot die hier gemaakt is en een goedkopere die uit het verre oosten komt. Door de lagere lonen die hier op ons af dreigen te komen zullen we als we een frietpot nodig hebben wel verplicht zijn de goedkope versie aan te schaffen.
Maar elder meer naar het zuiden is er een soortgelijk verschijnsel merkbaar als hier bij ons in België.
In Italië met name hebben ze ook hun plaatselijke VB/NVA, ginder heten de kwaadsprekers van dienst "lega norta". Ook ginder is de boodschap hetzelfde als die welke hier gebruikt wordt, de armere regio zelf hun boontjes laten doppen (responsabiliseren met een mooi woord) en aan hun lot overlaten. Eenmaal "geresponsabiliseerd" zal je zien hoe rap ze zonder goede sociale zekerheid ( het sociale vangnet dat men nu volop aan het brandmerken is als sociale hangmat ) de druk op de lonen in gans Italië zullen beïnvloeden in de negatieve zin. Ook zuid Italie zal zich verplicht zien alle tot dan toe bestaande ecologische voorschriften aan zijn laars te lappen om aantrekkelijk genoeg te zijn voor investeerders die werkplaatsen willen creëren. Zeg maar dag met het handje tegen "La bella Italia".
De God van de rendabiliteit moet wel heel erg aanbeden worden want de offers op zijn altaar nemen alsmaar schrikbarender vormen aan.
Aan Caudine wil ik graag nog even kwijt dat we ons inderdaad over de Aarde en meer bepaald het leven op die planeet geen zorgen hoeven te maken. De aarde/het leven heeft een sterk zelf regulerend karakter.
Wat we nu als mens aan het doen zijn is enkel maar het leven onmogelijk maken voor de eigen soort, in onze drang naar zelfvernietiging zullen we echter een hele hoop andere soorten meenemen. Maar niet getreurd, zo laten we immers ook de omstandigheden ontstaan waar nieuwe levensvormen kunnen tot ontwikkeling komen. Het is alleen jammer dat ik als dertiger veel kans heb deze laatste einddagen zelf nog mee te maken. Deju deju toch hé.
ik bedoel natuurlijk de regio BENELUX,
sorry Branco
Een reactie posten