David is terug!

Maandagmiddag kwam David terug uit Ghana. Ik had een 'welkom terug in het land-smsje' gestuurd en even later belde hij al om af te spreken. Gisteren zaten we dus op een terrasje om hem in levende lijve te verwelkomen.

Hij ziet er veel ruiger uit dan ik hem ooit heb gezien, heel erg bruin en ongeschoren. Maar ook wat verloren in deze Westerse Wereld. Het zal wel wat met een mens doen, 3 maanden Ghana.



Hij had een mooi Afrikaans stofje voor me bij. En veel verhalen. Natuurlijk hebben we de blogs gevolgd, maar het is toch leuk hem te horen vertellen. Hoe hij bijna stikte in een stukje ananas, hoe hij daar overal op straat werd aangesproken, hoe de mensen probeerden zijn scheerapparaat te ontfutselen (die rijke blanke kan er toch makkelijk een nieuwe kopen?), over het eten, de kleuren, de mentaliteit, de vroege duisternis, de muggen, de hitte.




Binnenkort gaan we naar de foto's en filmbeelden kijken, met een Afrikaanse maaltijd (ze hebben al winkeltjes gevonden met de juiste ingrediënten).

Vonden wij drie maanden al lang, zijn volgende project gaat wel 10 maanden duren, als het wordt goedgekeurd. Dat zou al voor september zijn. Maar als dat doorgaat, zijn Frans en ik wel van plan hem op te zoeken.


Nip